સુવિચાર

સુવિચાર :- "શિક્ષક પોતે શીખતો ન રહે તો તે કદી શીખવી ન શકે.- રવીંદ્રનાથ ટાગોર. "ઊઠો,જાગો અને ધ્યેય પાપ્તિ સુધી મંડ્યા રહો."- સ્વામી વિવેકાનંદ "ખરાબ અક્ષર અધૂરી કેળવણીની નિશાની છે."- 'ગાંધીજી'

કહેવતો

ગુજરાતી કહેવતોનો ભંડાર

Varmora Ashwin


> 1. અક્કરમીનો પડીઓ કાંણો
> 2. અક્કલ ઉધાર ન મળે
> 3. અણીનો ચૂક્યો સો વરસ જીવે
> 4. અતિ લોભ તે પાપનું મૂળ
> 5. અત્તરનાં છાંટણા જ હોય, અત્તરના કુંડા ન ભરાય
> 6. અધૂરો ઘડો છલકાય ઘણો
> 7. અન્ન અને દાંતને વેર
> 8. અન્ન તેવો ઓડકાર
> 9. અવળે અસ્ત્રે મૂંડી નાખવો
> 10. અંગૂઠો બતાવવો
> 11. અંજળ પાણી ખૂટવા
> 12. અંધારામાં તીર ચલાવવું
> 13. આકાશ પાતાળ એક કરવા
> 14. આગ લાગે ત્યારે કૂવો ખોદવા ન જવાય
> 15. આગળ ઉલાળ નહિ ને પાછળ ધરાળ નહિ
> 16. આગળ બુદ્ધિ વાણિયા, પાછળ બુદ્ધિ બ્રહ્મ
> 17. આજ રોકડા, કાલ ઉધાર
> 18. આજની ઘડી અને કાલનો દિ
> 19. આદર્યા અધૂરા રહે, હરિ કરે સો હોઈ
> 20. આદુ ખાઈને પાછળ પડી જવું
> 21. આપ ભલા તો જગ ભલા
> 22. આપ મુવા પીછે ડૂબ ગઈ દૂનિયા
> 23. આપ મુવા વિના સ્વર્ગે ન જવાય
> 24. આપ સમાન બળ નહિ
> 25. આફતનું પડીકું
> 26. આબરૂના કાંકરા કરવા
> 27. આભ ફાટ્યું હોય ત્યાં થીગડું ન દેવાય
> 28. આમલી પીપળી બતાવવી
> 29. આરંભે શૂરા
> 30. આલિયાની ટોપી માલિયાને માથે
> 31. આવ પાણા પગ ઉપર પડ
> 32. આવ બલા પકડ ગલા
> 33. આળસુનો પીર
> 34. આંકડે મધ ભાળી જવું
> 35. આંખ આડા કાન કરવા
> 36. આંગળા ચાટ્યે પેટ ન ભરાય
> 37. આંગળી ચિન્ધ્યાનું પુણ્ય
> 38. આંગળી દેતાં પહોંચો પકડે
> 39. આંગળીથી નખ વેગળા જ રહે
> 40. આંગળીના વેઢે ગણાય એટલાં
> 41. આંતરડી દૂભવવી
> 42. આંધળામાં કાણો રાજા
> 43. આંધળી દળે ને કૂતરા ખાય
> 44. આંધળે બહેરું કૂટાય
> 45. આંધળો ઓકે સોને રોકે
> 46. ઈટનો જવાબ પથ્થર
> 47. ઉજ્જડ ગામમાં એરંડો પ્રધાન
> 48. ઉડતા પંખીને પાડે તેવો હોંશિયાર
> 49. ઉતર્યો અમલદાર કોડીનો
> 50. ઉતાવળે આંબા ન પાકે
> 51. ઉંઠા ભણાવવા
> 52. ઉંદર બિલાડીની રમત
> 53. ઉંદરની જેમ ફૂંકી ફંકીને કરડવું
> 54. ઊલમાંથી ચૂલમાં પડવા જેવો ઘાટ
> 55. ઊંટ મૂકે આંકડો અને બકરી મૂકે કાંકરો
> 56. ઊંટની પીઠે તણખલું
> 57. ઊંટે કર્યા ઢેકા તો માણસે કર્યા કાંઠા
> 58. ઊંડા પાણીમાં ઉતરવું નહિ
> 59. ઊંધા રવાડે ચડાવી દેવું
> 60. ઊંધી ખોપરી
> 61. એક કરતાં બે ભલા
> 62. એક કાનેથી સાંભળી બીજા કાનેથી કાઢી નાખવું
> 63. એક કાંકરે બે પક્ષી મારવા
> 64. એક ઘા ને બે કટકા
> 65. એક દી મહેમાન, બીજે દી મહી, ત્રીજે દી રહે તેની અક્કલ ગઈ
> 66. એક નન્નો સો દુ:ખ હણે
> 67. એક નૂર આદમી હજાર નૂર કપડાં
> 68. એક પગ દૂધમાં ને એક પગ દહીંમાં
> 69. એક ભવમાં બે ભવ કરવા
> 70. એક મરણિયો સોને ભારી પડે
> 71. એક મ્યાનમાં બે તલવાર ન રહે
> 72. એક સાંધે ત્યાં તેર તૂટે
> 73. એક હાથે તાળી ન પડે
> 74. એકનો બે ન થાય
> 75. એના પેટમાં પાપ છે
> 76. એનો કોઈ વાળ વાંકો ન કરી શકે
> 77. એરણની ચોરી ને સોયનું દાન
> 78. એલ-ફેલ બોલવું
> 79. ઓછું પાત્ર ને અદકું ભણ્યો
> 80. ઓળખીતો સિપાઈ બે દંડા વધુ મારે
> 81. કજિયાનું મોં કાળું
> 82. કમળો હોય તેને પીળું દેખાય
> 83. કમાઉ દીકરો સૌને વહાલો લાગે
> 84. કરમ કોડીના અને લખણ લખેશરીના
> 85. કરો કંકુના
> 86. કરો તેવું પામો, વાવો તેવું લણો
> 87. કર્મીની જીભ, અકર્મીના ટાંટીયા
> 88. કાકા મટીને ભત્રીજા ન થવાય
> 89. કાખમાં છોકરું ને ગામમાં ઢંઢેરો
> 90. કાગડા બધે ય કાળા હોય
> 91. કાગડો દહીંથરું લઈ ગયો
> 92. કાગના ડોળે રાહ જોવી
> 93. કાગનું બેસવું ને ડાળનું પડવું
> 94. કાગનો વાઘ કરવો
> 95. કાચા કાનનો માણસ
> 96. કાચું કાપવું
> 97. કાન છે કે કોડિયું?
> 98. કાન પકડવા
> 99. કાન ભંભેરવા/કાનમાં ઝેર રેડવું
> 100. કાનનાં કીડા ખરી પડે તેવી ગાળ
> 101. કાનાફૂંસી કરવી
> 102. કાપો તો લોહી ન નીકળે તેવી સ્થિતિ
> 103. કામ કામને શિખવે
> 104. કામના કૂડા ને વાતોના રૂડા
> 105. કારતક મહિને કણબી ડાહ્યો
> 106. કાળા અક્ષર ભેંશ બરાબર
> 107. કાંચિડાની જેમ રંગ બદલવા
> 108. કાંટો કાંટાને કાઢે
> 109. કીડી પર કટક
> 110. કીડીને કણ અને હાથીને મણ
> 111. કીધે કુંભાર ગધેડે ન ચડે
> 112. કુકડો બોલે તો જ સવાર પડે એવું ન હોય
> 113. કુલડીમાં ગોળ ભાંગવો
> 114. કુંન્ડુ કથરોટને હસે
> 115. કુંભાર કરતાં ગધેડા ડાહ્યાં
> 116. કૂતરાની પૂંછડી વાંકી તે વાંકી જ રહે
> 117. કૂતરાનો સંઘ કાશીએ ન પહોંચે
> 118. કૂતરું કાઢતા બિલાડું પેઠું
> 119. કૂવામાં હોય તો અવેડામાં આવે
> 120. કેટલી વીસે સો થાય તેની ખબર પડવી
> 121. કેસરિયા કરવા
> 122. કોઈની સાડીબાર ન રાખે
> 123. કોઠી ધોઈને કાદવ કાઢવો
> 124. કોણીએ ગોળ ચોપડવો
> 125. કોથળામાં પાનશેરી રાખીને મારવો
> 126. કોથળામાંથી બિલાડું કાઢવું
> 127. કોના બાપની દિવાળી
> 128. કોની માંએ સવા શેર સૂંઠ ખાધી છે
> 129. કોલસાની દલાલીમાં કાળા હાથ
> 130. ક્યાં રાજા ભોજ અને ક્યાં ગાંગો તેલી?
> 131. ખણખોદ કરવી
> 132. ખંગ વાળી દેવો
> 133. ખાખરાની ખિસકોલી સાકરનો સ્વાદ શું જાણે
> 134. ખાટલે મોટી ખોટ કે પાયો જ ન મળે
> 135. ખાડો ખોદે તે પડે
> 136. ખાતર ઉપર દીવો
> 137. ખાલી ચણો વાગે ઘણો
> 138. ખાળે ડૂચા અને દરવાજા મોકળા
> 139. ખિસ્સા ખાલી ને ભભકો ભારી
> 140. ખીલાના જોરે વાછરડું કૂદે
> 141. ખેલ ખતમ, પૈસા હજમ
> 142. ખેંચ તાણ મુઝે જોર આતા હૈ
> 143. ખોદે ઉંદર અને ભોગવે ભોરિંગ
> 144. ખોદ્યો ડુંગર ને કાઢ્યો ઉંદર
> 145. ગઈ તિથિ જોશી પણ ન વાંચે
> 146. ગગા મોટો થા પછી પરણાવશું
> 147. ગતકડાં કાઢવા
> 148. ગધેડા ઉપર અંબાડી
> 149. ગધેડાને તાવ આવે તેવી વાત
> 150. ગરજ સરી એટલે વૈદ વેરી
> 151. ગરજવાનને અક્કલ ન હોય
> 152. ગરજે ગધેડાને પણ બાપ કહેવો પડે
> 153. ગંજીનો કૂતરો, ન ખાય ન ખાવા દે
> 154. ગાજરની પીપૂડી વાગે ત્યાં સુધી વગાડવાની ને પછી ખાઈ જવાની
> 155. ગાજ્યા મેઘ વરસે નહિ ને ભસ્યા કૂતરા કરડે નહિ
> 156. ગાડા નીચે કૂતરું
> 157. ગાડી પાટે ચડાવી દેવી
> 158. ગાભા કાઢી નાખવા
> 159. ગામ હોય ત્યાં ઉકરડો પણ હોય
> 160. ગામના મહેલ જોઈ આપણાં ઝૂંપડાં તોડી ન નખાય
> 161. ગામના મોંએ ગરણું ન બંધાય
> 162. ગાય દોહી કૂતરાને પાવું
> 163. ગાંઠના ગોપીચંદન
> 164. ગાંડા સાથે ગામ જવું ને ભૂતની કરવી ભાઈબંધી
> 165. ગાંડાના ગામ ન વસે
> 166. ગાંડી માથે બેડું
> 167. ગાંડી સાસરે ન જાય અને ડાહીને શિખામણ આપે
> 168. ગાંધી-વૈદનું સહીયારું
> 169. ગેંગે-ફેંફે થઈ જવું
> 170. ગોળ ખાધા વેંત જુલાબ ન લાગે
> 171. ગોળ નાખો એટલું ગળ્યું લાગે
> 172. ગોળથી મરતો હોય તો ઝેર શું કામ પાવું?
> 173. ગ્રહણ ટાણે સાપ નીકળવો
> 174. ઘડો-લાડવો કરી નાખવો
> 175. ઘર ફૂટે ઘર જાય
> 176. ઘર બાળીને તીરથ ન કરાય
> 177. ઘરડા ગાડા વાળે
> 178. ઘરડી ઘોડી લાલ લગામ
> 179. ઘરના છોકરા ઘંટી ચાટે ને પાડોશીને આટો
> 180. ઘરની દાઝી વનમાં ગઈ તો વનમાં લાગી આગ
> 181. ઘરની ધોરાજી ચલાવવી
> 182. ઘરમાં હાંડલા કુસ્તી કરે તેવી હાલત
> 183. ઘરે ધોળો હાથી બાંઘવો
> 184. ઘાણીનો બળદ ગમે તેટલું ચાલે પણ રહે જ્યાં હતો ત્યાં જ
> 185. ઘી ઢોળાયું તો ખીચડીમાં
> 186. ઘી-કેળાં થઈ જવા
> 187. ઘીના ઠામમાં ઘી પડી રહ્યું
> 188. ઘેર ઘેર માટીના ચૂલા
> 189. ઘો મરવાની થાય ત્યારે વાઘરીવાડે જાય
> 190. ઘોડે ચડીને આવવું
> 191. ઘોરખોદિયો
> 192. ઘોંસ પરોણો કરવો
> 193. ચકીબાઈ નાહી રહ્યાં
> 194. ચડાઉ ધનેડું
> 195. ચપટી ધૂળની ય જરૂર પડે
> 196. ચપટી મીઠાની તાણ
> 197. ચમડી તૂટે પણ દમડી ન છૂટે
> 198. ચમત્કાર વિના નમસ્કાર નહિ
> 199. ચલક ચલાણું ઓલે ઘેર ભાણું
> 200. ચાદર જોઈને પગ પહોળા કરાય
> 201. ચાર મળે ચોટલા તો ભાંગે કૈંકના ઓટલા
> 202. ચાલતી ગાડીએ ચડી બેસવું
> 203. ચીભડાના ચોરને ફાંસીની સજા
> 204. ચીંથરે વીંટાળેલું રતન
> 205. ચેતતા નર સદા સુખી
> 206. ચોર કોટવાલને દંડે
> 207. ચોર પણ ચાર ઘર છોડે
> 208. ચોરની દાઢીમાં તણખલું
> 209. ચોરની માં કોઠીમાં મોં ઘાલીને રૂએ
> 210. ચોરની માંને ભાંડ પરણે
> 211. ચોરની વાદે ચણા ઉપાડવા જવું
> 212. ચોરને કહે ચોરી કરજે અને સિપાઈને કહે જાગતો રહેજે
> 213. ચોરને ઘેર ચોર પરોણો
> 214. ચોરનો ભાઈ ઘંટીચોર
> 215. ચોરી પર શીનાજોરી
> 216. ચોળીને ચીકણું કરવું
> 217. ચૌદમું રતન ચખાડવું
> 218. છકી જવું
> 219. છક્કડ ખાઈ જવું
> 220. છછૂંદરવેડા કરવા
> 221. છઠ્ઠીનું ધાવણ યાદ આવી જવું
> 222. છાગનપતિયાં કરવા
> 223. છાજિયા લેવા
> 224. છાતી પર મગ દળવા
> 225. છાપરે ચડાવી દેવો
> 226. છાશ લેવા જવી અને દોણી સંતાડવી
> 227. છાશમાં માખણ જાય અને વહુ ફુવડ કહેવાય
> 228. છાસિયું કરવું
> 229. છિનાળું કરવું
> 230. છીંડે ચડ્યો તે ચોર
> 231. છોકરાંને છાશ ભેગા કરવા
> 232. છોરું કછોરું થાય પણ માવતર કમાવતર ન થાય
> 233. જણનારીમાં જોર ન હોય તો સૂયાણી શું કરે ?
> 234. જનોઈવઢ ઘા
> 235. જમણમાં લાડુ અને સગપણમાં સાઢુ
> 236. જમવામાં જગલો અને કૂટવામાં ભગલો
> 237. જમાઈ એટલે દશમો ગ્રહ
> 238. જર, જમીન ને જોરું, એ ત્રણ કજિયાના છોરું
> 239. જશને બદલે જોડા
> 240. જંગ જીત્યો રે મારો કાણિયો, વહુ ચલે તબ જાણિયો
> 241. જા બિલાડી મોભામોભ
> 242. જા બિલ્લી કૂત્તે કો માર
> 243. જાગ્યા ત્યાંથી સવાર
> 244. જાડો નર જોઈને સુળીએ ચડાવવો
> 245. જાતે પગ પર કુહાડો મારવો
> 246. જીભ આપવી
> 247. જીભ કચરવી
> 248. જીભમાં હાડકું ન હોય, તે આમ પણ વળે અને તેમ પણ વળે
> 249. જીવતા જગતીયું કરવું
> 250. જીવતો નર ભદ્રા પામે
> 251. જીવવું થોડું ને જંજાળ ઝાઝી
> 252. જીવો અને જીવવા દો
> 253. જીવ્યા કરતાં જોયું ભલું
> 254. જે ચડે તે પડે
> 255. જે જન્મ્યું તે જાય
> 256. જે નમે તે સૌને ગમે
> 257. જે ફરે તે ચરે
> 258. જે વાર્યા ન વરે તે હાર્યા વરે
> 259. જેસલ હટે જવભર ને તોરલ હટે તલભર
> 260. જેટલા મોં તેટલી વાતો
> 261. જેટલો ગોળ નાખો તેટલું ગળ્યું લાગે
> 262. જેટલો બહાર છે તેથી વધુ ભોંયમાં છે
> 263. જેના લગન હોય તેના જ ગીત ગવાય
> 264. જેના હાથમાં તેના મોંમા
> 265. જેની લાઠી તેની ભેંસ
> 266. જેનું ખાય તેનું ખોદે
> 267. જેનું નામ તેનો નાશ
> 268. જેને કોઈ ન પહોંચે તેને પેટ પહોંચે
> 269. જેને રામ રાખે તેને કોણ ચાખે
> 270. જેનો આગેવાન આંધળો તેનું કટક કૂવામાં
> 271. જેનો રાજા વેપારી તેની પ્રજા ભિખારી
> 272. જેવા સાથે તેવા
> 273. જેવી દ્રષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ
> 274. જેવી સોબત તેવી અસર
> 275. જેવું કામ તેવા દામ
> 276. જેવો ગોળ વિનાનો કંસાર એવો મા વિનાનો સંસાર
> 277. જેવો દેશ તેવો વેશ
> 278. જેવો સંગ તેવો રંગ
> 279. જોશીના પાટલે અને વૈદના ખાટલે
> 280. જ્યાં ગોળ હોય ત્યાં માખી બમણતી આવે જ
> 281. જ્યાં ચાહ ત્યાં રાહ
> 282. જ્યાં સંપ ત્યાં જંપ
> 283. જ્યાં સુધી શ્વાસ ત્યાં સુધી આશ
> 284. ઝાઝા રસોઈયા રસોઈ બગાડે
> 285. ઝાઝા હાથ રળિયામણા
> 286. ઝાઝા હાંડલા ભેગા થાય તો ખખડે પણ ખરા
> 287. ઝાઝી કીડી સાપને ખાઈ જાય
> 288. ઝાઝી સૂયાણી વિયાંતર બગાડે
> 289. ઝેરના પારખા ન હોય
> 290. ટકાની ડોશી અને ઢબુનું મૂંડામણ
> 291. ટાઢા પહોરની તોપ ફોડવી
> 292. ટાઢા પાણીએ ખસ ગઈ
> 293. ટાલિયા નર કો'ક નિર્ધન
> 294. ટીપે ટીપે સરોવર ભરાય, કાંકરે કાંકરે પાળ બંધાય
> 295. ટોપી ફેરવી નાખવી
> 296. ઠોઠ નિશાળિયાને વૈતરણા ઝાઝા
> 297. ડહાપણની દાઢ ઉગવી
> 298. ડાબા હાથની વાત જમણાને ખબર ન પડે
> 299. ડાહીબાઈને બોલાવો ને ખીરમાં મીઠું નખાવો
> 300. ડાંગે માર્યા પાણી જુદા ન પડે
> 301. ડુંગર દૂરથી રળિયામણા
> 302. ડૂબતો માણસ તરણું પકડે
> 303. ડોશી મરે તેનો ભો નથી, જમ ઘર ભાળી જાય તેનો વાંધો છે
> 304. ઢાંકણીમાં પાણી લઈ ડૂબી મર
> 305. તમાચો મારી ગાલ લાલ રાખવો
> 306. તલમાં તેલ નથી
> 307. તલવારની ધાર ઉપર ચાલવું
> 308. તારા જેવા તાંબિયાના તેર મળે છે
> 309. તારા બાપનું કપાળ
> 310. તારી અક્કલ ક્યાં ઘાસ ચરવા ગઈ હતી?
> 311. તારું મારું સહીયારું ને મારું મારા બાપનું
> 312. તાલમેલ ને તાશેરો
> 313. તાંબિયાની તોલડી તેર વાના માંગે
> 314. તીરથે જઈએ તો મૂંડાવું તો પડે જ
> 315. તીસમારખાં
> 316. તુંબડીમાં કાંકરા
> 317. તેજીને ટકોરો, ગધેડાને ડફણાં
> 318. તેલ જુઓ તેલની ધાર જુઓ
> 319. તેલ પાઈને એરંડિયું કાઢવું
> 320. તોબા પોકારવી
> 321. તોળી તોળીને બોલવું
> 322. ત્રણ સાથે જાય તો થાય ત્રેખડ ને માથે પડે ભેખડ
> 323. ત્રેવડ ત્રીજો ભાઈ છે
> 324. થાબડભાણા કરવા
> 325. થાય તેવા થઈએ ને ગામ વચ્ચે રહીએ
> 326. થૂંકના સાંધા કેટલા ટકે?
> 327. થૂંકેલું પાછું ગળવું
> 328. દયા ડાકણને ખાય
> 329. દરજીનો દીકરો જીવે ત્યાં સુધી સીવે
> 330. દળી, દળીને ઢાંકણીમાં
> 331. દશેરાના દિવસે જ ઘોડુ ન દોડે
> 332. દાઝ્યા પર ડામ
> 333. દાઢીની દાઢી ને સાવરણીની સાવરણી
> 334. દાણો દબાવી જોવો
> 335. દાધારિંગો
> 336. દાનત ખોરા ટોપરા જેવી
> 337. દામ કરે કામ અને બીબી કરે સલામ
> 338. દાળમાં કાળું
> 339. દાંત કાઢવા
> 340. દાંત ખાટા કરી નાખવા
> 341. દાંતે તરણું પકડવું
> 342. દિ ભરાઈ ગયા છે
> 343. દિવાલને પણ કાન હોય
> 344. દીકરી એટલે સાપનો ભારો
> 345. દીકરી ને ગાય, દોરે ત્યાં જાય
> 346. દીવા તળે અંધારું
> 347. દુ:ખતી રગ દબાવવી
> 348. દુ:ખનું ઓસડ દહાડા
> 349. દુ:ખે છે પેટ અને કૂટે છે માથું
> 350. દુકાળમાં અધિક માસ
> 351. દૂઝતી ગાયની લાત ભલી
> 352. દૂધ પાઈને સાપ ઉછેરવો
> 353. દૂધનું દૂધ અને પાણીનું પાણી કરી નાખવું
> 354. દૂધનો દાઝેલો છાસ પણ ફૂંકી ફૂંકીને પીએ
> 355. દે દામોદર દાળમાં પાણી
> 356. દેખવું નહિ અને દાઝવું નહિ
> 357. દેવ દેવલા સમાતા ન હોય ત્યાં પૂજારાને ક્યાં બેસાડવા
> 358. દોડવું હતું ને ઢાળ મળ્યો
> 359. દોરડી બળે પણ વળ ન છૂટે
> 360. દ્રાક્ષ ખાટી છે
> 361. ધકેલ પંચા દોઢસો
> 362. ધણીની નજર એક, ચોરની નજર ચાર
> 363. ધનોત-પનોત કાઢી નાખવું
> 364. ધરતીનો છેડો ઘર
> 365. ધરમ કરતાં ધાડ પડી
> 366. ધરમ ધક્કો
> 367. ધરમના કામમાં ઢીલ ન હોય
> 368. ધરમની ગાયના દાંત ન જોવાય
> 369. ધાર્યું ધણીનું થાય
> 370. ધીરજના ફળ મીઠા હોય
> 371. ધોકે નાર પાંસરી
> 372. ધોબીનો કૂતરો, નહિ ઘરનો નહિ ઘાટનો
> 373. ધોયેલ મુળા જેવો
> 374. ધોળા દિવસે તારા દેખાવા
> 375. ધોળામાં ધૂળ પડી
> 376. ધોળિયા સાથે કાળિયો રહે, વાન ન આવે, સાન તો આવે
> 377. ન ત્રણમાં, ન તેરમાં, ન છપ્પનના મેળમાં
> 378. ન બોલ્યામાં નવ ગુણ
> 379. ન મળી નારી એટલે સહેજે બાવા બ્રહ્મચારી
> 380. ન મામા કરતા કહેણો મામો સારો
> 381. નકલમાં અક્કલ ન હોય
> 382. નગારખાનામાં પીપૂડીનો અવાજ ક્યાંથી સંભળાય?
> 383. નદીના મૂળ અને ઋષિના કુળ ન શોધાય
> 384. નબળો ધણી બૈરી પર શૂરો
> 385. નમાજ પડતા મસીદ કોટે વળગી
> 386. નરમ ઘેંશ જેવો
> 387. નવ ગજના નમસ્કાર
> 388. નવરો ધૂપ
> 389. નવરો બેઠો નખ્ખોદ કાઢે
> 390. નવાણિયો કૂટાઈ ગયો
> 391. નવાણુંનો ધક્કો લાગવો
> 392. નવી વહુ નવ દહાડા
> 393. નવે નાકે દિવાળી
> 394. નવો મુલ્લો બાંગ વધુ પોકારે
> 395. નસીબ અવળા હોય તો ભોંયમાંથી ભાલા ઊભા થાય
> 396. નસીબ બેઠેલાનું બેઠું રહે, દોડતાનું દોડતું રહે
> 397. નસીબનો બળિયો
> 398. નાક કપાઈ જવું
> 399. નાક કપાવી અપશુકન ન કરાવાય
> 400. નાકે છી ગંધાતી નથી
> 401. નાગાને નાવું શું અને નીચોવવું શું ?
> 402. નાચવું ન હોય તો આંગણું વાંકુ
> 403. નાણા વગરનો નાથીયો, નાણે નાથાલાલ
> 404. નાતનો માલ નાત જમે, મુસાભાઈના વા ને પાણી
> 405. નાના મોઢે મોટી વાત
> 406. નાનો પણ રાઈનો દાણો
> 407. નીર-ક્ષીર વિવેક
> 408. નેવાના પાણી મોભે ના ચડે
> 409. પઈની પેદાશ નહિ ને ઘડીની ફુરસદ નહિ
> 410. પડી પટોડે ભાત, ફાટે પણ ફીટે નહિ
> 411. પડ્યા પર પાટું
> 412. પડ્યો પોદળો ધૂળ ઉપાડે
> 413. પઢાવેલો પોપટ
> 414. પત્તર ખાંડવી
> 415. પથ્થર ઉપર પાણી
> 416. પરણ્યા નથી પણ પાટલે તો બેઠા છો ને?
> 417. પવન પ્રમાણે સઢ ફેરવવો
> 418. પહેલું સુખ તે જાતે નર્યા
> 419. પહેલો ઘા પરમેશ્વરનો
> 420. પંચ કહે તે પરમેશ્વર
> 421. પાકા ઘડે કાંઠા ન ચડે
> 422. પાઘડી ફેરવી નાખવી
> 423. પાઘડીનો વળ છેડે
> 424. પાણી પહેલા પાળ બાંધી લેવી સારી
> 425. પાણી પાણી કરી નાખવું
> 426. પાણી ફેરવવું
> 427. પાણીમાં બેસી જવું
> 428. પાણીમાં રહીને મગર સાથે વેર ન બંધાય
> 429. પાણીમાંથી પોરા કાઢવા
> 430. પાનો ચડાવવો
> 431. પાપ છાપરે ચડીને પોકારે
> 432. પાપડી ભેગી ઈયળ બફાય
> 433. પાપી પેટનો સવાલ છે
> 434. પારકા કજિયા ઉછીના ન લેવાય
> 435. પારકી આશ સદા નિરાશ
> 436. પારકી છઠ્ઠીનો જાગતલ
> 437. પારકી મા જ કાન વિંધે
> 438. પારકી લેખણ, પારકી શાહી, મત્તું મારે માવજીભાઈ
> 439. પારકે પૈસે દિવાળી
> 440. પારકે ભાણે લાડુ મોટો દેખાય
> 441. પાશેરામાં પહેલી પુણી છે
> 442. પાંચમની છઠ્ઠ ક્યારે ન થાય
> 443. પાંચમાં પૂછાય તેવો
> 444. પાંચે ય આંગળી ઘીમાં
> 445. પાંચે ય આંગળી સરખી ન હોય
> 446. પાંચે ય આંગળીએ દેવ પૂજવા
> 447. પિયરની પાલખી કરતાં સાસરિયાની સૂળી સારી
> 448. પીઠ પાછળ ઘા
> 449. પીળું તેટલું સોનું નહિ, ઊજળું તેટલું દૂધ નહિ
> 450. પુત્રના લક્ષણ પારણામાંથી ને વહુના લક્ષણ બારણામાંથી
> 451. પેટ કરાવે વેઠ
> 452. પેટ ચોળીને શૂળ ઊભું ન કરાય
> 453. પેટ છે કે પાતાળ ?
> 454. પેટનો બળ્યો ગામ બાળે
> 455. પેટિયું રળી લેવું
> 456. પેટે પાટા બાંધવા
> 457. પૈસા તો ડાબા હાથનો મેલ છે
> 458. પોચું ભાળી જવું
> 459. પોતાની ગલીમાં કુતરો પણ સિંહ
> 460. પોતાનો કક્કો જ ખરો કરવો
> 461. પોથી માંહેના રીંગણા
> 462. પોદળામાં સાંઠો
> 463. પોપટીયું જ્ઞાન
> 464. પોપાબાઈનું રાજ
> 465. પોલ ખૂલી ગઈ
> 466. ફઈને મૂછ ઉગે તો તેને કાકો કહેવાય
> 467. ફાટીને ધુમાડે જવું
> 468. ફાવ્યો વખણાય
> 469. ફાંકો રાખવો
> 470. ફુલ નહિ તો ફુલની પાંખડી
> 471. ફૂલાઈને ફાળકો થઈ જવું
> 472. ફૂંકી ફૂંકીને પગ મૂકવો
> 473. બકરું કાઢતા ઊંટ પેઠું
> 474. બગભગત
> 475. બગાસું ખાતા પતાસું મળ્યું
> 476. બત્રીસ કોઠે દીવા પ્રગટ્યા
> 477. બધો ભાર કન્યની કેડ પર
> 478. બલિદાનનો બકરો
> 479. બળતું ઘર કૃષ્ણાર્પણ કરવું
> 480. બળિયાના બે ભાગ
> 481. બાઈ બાઈ ચારણી
> 482. બાડા ગામમાં બે બારશ
> 483. બાપ તેવા બેટા ને વડ તેવા ટેટા
> 484. બાપ શેર તો દીકરો સવા શેર
> 485. બાપના કૂવામાં ડુબી ન મરાય
> 486. બાપનું વહાણ ને બેસવાની તાણ
> 487. બાપે માર્યા વેર
> 488. બાફી મારવું
> 489. બાર ગાઉએ બોલી બદલાય
> 490. બાર બાવા ને તેર ચોકા
> 491. બાર વરસે બાવો બોલ્યો, જા બેટા દુકાળ પડશે
> 492. બાર હાથનું ચીભડું ને તેર હાથનું બી
> 493. બારે મેઘ ખાંગા થવા.

ટિપ્પણીઓ નથી:

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો